Droga Krzyżowa – droga miłości

STACJA 1
JEZUS NA ŚMIERĆ
SKAZANY
Sąd dobiegł końca, wyrok zapadł — Jezus musi umrzeć.

Piłat umywa ręce, próbuje  uchylić się od odpowiedzialności.

Nie chce dalej szukać prawdy, zwyciężają w nim względy polityczne i osobista korzyść.

Zapłacić ma za to Jezus. Wie o tym, jest gotowy, a jednak w tej właśnie chwili to boli.

Nie może się bronić, ma przyjąć niesprawiedliwy wyrok, wydany w dodatku w imię sprawiedliwości,

w imię Boga, dla „dobra” narodu i ojczyzny...

Jezus jest sam, straszliwie samotny. Pozostaje Mu tylko milczenie: jedyna Jego pociecha i obrona.

W milczeniu odnajduje wszystkich tak dalekich, a jednocześnie przez znoszenie niesprawiedliwości — tak Mu bliskich.

W tym milczeniu odnajduje także ciebie i mnie.

Jezu, pozwól mi być z Tobą także w cierpieniu przyjętej niesprawiedliwości,

w skazaniu na śmierć krzyżową.

Pozwól mi być przy tych, którzy dzisiaj przeżywają krzywdę.

Pomóż mi przerwać milczenie, kiedy trzeba bronić człowieka niesprawiedliwie oskarżonego,

kiedy deptana jest czyjaś opinia i godność, kiedy niemiłosierna krytyka kogoś niszczy.

Powiedz mi, kiedy mam walczyć o prawo i sprawiedliwość,

a kiedy jest czas przyjęcia wyroku w milczeniu, 

aby mogła się zacząć droga zbawienia droga krzyżowa.