ZDEPTANY BUKSZPAN

ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO

Spojrzenie na lata 80. XX wieku z perspektywy świadka. Przeżyć tamten czas i nie zwariować, przeżyć i zachować twarz, godność, to rzeczywiste bohaterstwo. Ten swoisty pamiętnik polecam młodym Polakom, by mogli zobaczyć, zrozumieć, co ich ominęło i czego doświadczali ich rówieśnicy kilkadziesiąt lat temu. Szczególnie temat życia konsekrowanego w kontekście przeżyć stanu wojennego jest znakomitym darem dla wszystkich instytutów świeckich i wszystkich osób konsekrowanych w obliczu zapowiedzianego Roku Życia Konsekrowanego (z Przedmowy).

Świadectwa czytelników książki „Zdeptany bukszpan” 

Lekarza orzekli, że mam złośliwego raka, jestem po operacji, są przerzuty. Po przeczytaniu książki „Zdeptany bukszpan” coś we mnie się rozjaśniło. Zaczęłam wielbić Boga w mojej chorobie, w sercu zapanował pokój. Już się nie boję”.

Barbara S. z Sopotu

Przeczytałam (a w zasadzie połknęłam) książkę „Zdeptany bukszpan” w jedną noc. Płakałam i uśmiechałam się przez łzy. Tak może pisać ktoś, kto bardzo kocha. Tak trudno jest przebaczyć, ale tak trzeba, bo wierzę w Jezusa.

Wioletta z Malborka

Dałam książkę do przeczytania mojemu ojcu, który ma już 87 lat. Przez całe życie był zagorzałym komunistą, walczył z Kościołem. Po przeczytaniu książki, mój ojciec zapłakał i poprosił o spowiedź...

Małgorzata W. z Krakowa

Wielce Szanowny Panie,

W imię Boże pozdrawiam. Zaraz na wstępie wypada zauważyć, że nie jest chyba zbyt łatwo przeżyć rodzenie się wolności, prawdy i przebaczenia, ot tak niemal zespołowo. Ale na ziemi wszystko może się zdarzyć, zwłaszcza jeśli zaufamy Bożej pomocy. Dlatego gratuluję Panu tego rodzaju sukcesu.

Dziękuje bardzo za ofiarowanie książki, która właśnie mówi o tych rodzeniach się. A że przy okazji może być zdeptany bukszpan, to już inna sprawa. Gratuluję tego rodzaju pozycji. Życzę Bożego błogosławieństwa w dalszej pracy literackiej i formacyjnej zarazem.

Oddany w Chrystusie.

Biskup Antoni Pacyfik Dydycz