Zielony bukszpan

"W Roku Życia Konsekrowanego z radością należy powitać książkę autorstwa Krzysztofa Łaszuka pt. Zielony bukszpan, będącą świadectwem wierności Chrystusowi, a także wielkiego znaczenia w życiu chrześcijan wspólnoty rodziny jako domowego Kościoła, parafii i instytutu życia konsekrowanego, w tym wypadku Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla."

Bp Józef Wysocki

"Z wielką uwagą przeczytałem pierwszą książkę Krzysztofa Łaszuka pt. "Zdeptany bukszpan. Jak się rodziła moja wolność, prawda, przebaczenie" (wyd. POMOC ). Publikacja poświęcona osobistym i dramatycznym przeżyciom więziennym autora w świetle rodzącego się powołania do życia konsekrowanego stała się bestsellerem. W stanie wojennym i w nieludzkich warunkach autor doświadczył miłości miłosiernej. Dzięki łasce Bożej potrafił przebaczyć oprawcom. "Zło dobrem zwyciężaj". (..)

W nawiązaniu do tych wydarzeń z przyjemnością przeczytałem kolejną książkę pt. "Zielony bukszpan", która jest kontynuacją poprzedniej. Praca składa się ze wstępu i trzech części: "Wiara,Nadzieja i Miłość". Rozważania są oryginalne, pełne obrazów i autentycznych relacji życiowych w rodzinie i w życiu konsekrowanym, gdzie jest miejsce dla ewangelizacji."

Prof. dr hab. Mirosław Bogacki

Krzysztof Łaszuk teolog, nauczyciel, katecheta. Urodził się w Malborku. W latach 1978-1982 pracował jak elektryk w malborskim PEMALU. W młodości zafascynował się tworzącym się etosem "Solidarnościowym" i ruchem niepodległościowym. W stanie wojennym uwięziony za kolportaż ulotek. Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni skazał go na rok i sześć miesięcy pozbawienia wolności. Przebywał w więzieniach: Elbląga, Gdańska i Potulic. Po dziewięciu miesiącach zostaje zwolniony z więzienia i rozpoczyna życie konsekrowane.

Obecnie jest członkiem Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla, gdzie złożył śluby wieczyste. Od 1984 r. pełnił posługę katechetyczną w Łodzi, w Stalowej Woli, w Sopocie i w Malborku. Ukończył studia teologiczne w Akademii Teologii Katolickich w Warszawie. Uzupełniał wykształcenie przez ukończenie studiów podyplomowych z: dydaktyki katechezy, oligofrenopedagogiki, pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, zarządzania oświatą, kształcenia zintegrowanego. Pełnił funkcję konsultanta ds. katechezy w Warmińsko-Maurskim Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Elblągu oraz był dekanalnym wizytatorem katechetycznym. Jest ekspertem MEN ds. awansu zawodowego nauczycieli. Publikuje artykuły w gazecie lokalnej i międzynarodowym kwartalniku "Comunicare".

WSTĘP

Życie chrześcijanina, które rozpoczyna się z chwilą przyjęcia sakramentu chrztu świętego, opiera się na trzech filarach, a stanowią je: Słowo Boże, liturgia Kościoła (sakramenty św. i modlitwa) oraz wspólnota (por. Dz 2, 42-46). Te trzy istotne elementy, realizowane w naszym życiu, stanowią dynamiczny proces duchowego wzrostu. Jest to droga prowadząca ku dojrzałej wierze rodzącej się ze Słowa Bożego.
Dopiero wówczas, gdy człowiek odrodzony z „wody i Ducha Świętego” oprze swoje życie na Bożym Słowie, na Bożych przykazaniach, na Ewangelii i przylgnie do Chrystusa „tracąc swoje życie” z Jego powodu (por. Mt 10, 39; 16, 25) – staje się świadkiem Zmartwychwstałego. Żywym i pociągającym przykładem tego rodzaju oparcia się na Bożym prawie i przylgnięciu do Chrystusa jest św. Paweł Apostoł, który wyznaje: „dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i  samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga” (Ga 2, 19-21).
Ze Słowa Bożego i zjednoczenia z Chrystusem, zgodnie z Jego słowami: „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15, 5) – rodzą się różne charyzmaty i różne formy apostolstwa w Kościele.
W Roku Życia Konsekrowanego z radością należy powitać książkę autorstwa Krzysztofa Łaszuka pt. Zielony bukszpan, będącą świadectwem wierności Chrystusowi, a także wielkiego znaczenia w życiu chrześcijan wspólnoty rodziny jako domowego Kościoła, parafii i instytutu życia konsekrowanego, w tym wypadku Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla.
Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini pisze, iż „Kościół dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebuje świadectwa tych, którzy zobowiązują się «niczego nie przedkładać nad miłość Chrystusa» (św. Benedykt). Dzisiejszy świat jest często zbyt pochłonięty zewnętrzną działalnością i grozi mu zagubienie w niej”. Dlatego… „istnieje ostateczna racja, dla której warto żyć, to znaczy Bóg i Jego niezgłębiona miłość” (VD 83).
Przy okazji pragnę wyrazić szczególną wdzięczność Autorowi za jego ofiarną posługę jako katechety i nadzwyczajnego szafarza Eucharystii oraz serdecznie błogosławię wszystkim czytelnikom i wspólnocie Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla, w której realizuje swoje życiowe powołanie i wzrasta w wierze.

Bp Józef Wysocki

Elbląg, dnia 14 września 2015 r.,
Święto Podwyższenia Krzyża Świętego