Giovanni Merlini - Wystarczy mi wola Boża

Przedstawiam z uczuciem wdzięczności i uznania dla autora, ks. Michelego Colagiovanniego, doskonałego hagiografa, wytrwałego badacza, który z wielką świeżością umiał przywołać obrazy z życia tego misjonarza, człowieka tak bardzo wielkiego, a zarazem pokornego, gwałtownego i uprzejmego, zdolnego do wprowadzenia pokoju płynącego z pojednania nawet w sytuacjach najbardziej hałaśliwych i skomplikowanych.
Współczesny język, powściągliwość przeplatana grzeczną ironią, wierność historyczna, z jaką książka została napisana sprawiły, że niniejsza biografia jest prawdziwym darem dla współbraci Misjonarzy i Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa, a także świeckich Stowarzyszonych oraz dla tych, którzy przynależą do wielkiej rodziny Krwi Chrystusa. Wszyscy znajdą tutaj natchnienie do życia wiarą zgodnie ze stylem życia naszego protagonisty, który powraca do nas z gorliwością wielkiego Apostoła i zachęca: »Bądźcie moimi naśladowcami podobnie, jak ja jestem naśladowcą Chrystusa«.

Poprzez głębsze poznanie Giovanniego Merliniego, jego doświadczenia mistycznego oświeconego Krwią Chrystusa, działalności ewangelizacyjnej i angażowania się w dzieło pojednania, a także jego osobowości
podtrzymywanej nieustannie realistyczną wizją rzeczywistości egzystencjalnej, przez którą uszlachetniał codzienność, wiele dusz znalazło bodziec do coraz większego upodobnienia się do Jezusa Chrystusa, sensu życia, a także miary zaangażowania się w realizację własnego powołania.

                                                                                                                                                                  O. Barry J. Fischer CPPS 

Z życia Giovanni Merliniego

— rodzi się w Spoleto 28 sierpnia 1795
— kwiecień 1824 Giovanni Merlini spotyka Marię De Mattias i staje jej kierownikiem duchowym
— marzec 1834 po przeanalizowaniu szczegółów sytuacji wyraża zgodę na wyjazd Marii do Acuto
— styczeń 1846 głosi misje w Acuto; przyjmuje animację Fundacji Adoratorek, bierze udział w Kongresie, na
    którym zapada decyzja o otwarciu sześciu placówek.
    Jest obecny na Kongresach w latach 1855-1860-1863
— styczeń 1863 proponuje Marii De Mattias otwarcie wspólnoty Adoratorek w Londynie
— lato 1865 wizytuje wspólnotę Adoratorek w Gurtweil (Baden)
— 31 lipca 1866 przewodniczy w Kongresie, na którym zamianowano siostry mające przejąć po Marii
    De Mattias zarządzanie Zgromadzeniem
— 20 sierpnia 1866 pisze mowę pogrzebową dla Marii De Mattias, która stała się pierwszą wiarygodną biografią
— umiera w Rzymie 12 stycznia 1873